مادر

یک پسر کوچک از مادرش پرسید: چرا گریه می کنی؟

مادرش به او گفت: زیرا من یک زن هستم.

پسر بچه گفت: من نمی فهمم.

مادرش او را در آغوش گرفت و گفت: تو هیچگاه نخواهی فهمید!

بعدها پسر کوچک از پدرش پرسید: چرا مادر بی دلیل گریه می کند؟

پدرش تنها توانست به او بگوید: تمام زن ها برای هیچ چیز گریه می کنند.

پسر کوچک بزرگ شد و به یک مرد تبدیل گشت ولی هنوز نمی دانست که چرا زن ها بی دلیل گریه می کنند!

بالاخره سوالش را برای خداوند مطرح کرد و مطمئن بود که خدا جواب را می داند.

او از خدا پرسید: خدایا چرا زن ها به آسانی گریه می کنند؟

خدا گفت: زمانی که زن را خلق کردم می خوستم که او موجود به خصوصی باشد بنابراین شانه های او را آن قدر قوی آفریدم تا بار همه ی دنیا را به دوش بکشد.

و همچنین شانه هایش آن قدر نرم باشد که به بقیه آرامش بدهد.

من به او یک نیروی درونی قوی دادم تا توانایی تحمل زایمان بچه هایش را داشته باشد و وقتی آن ها بزرگ شدند توانایی تحمل بی اعتنایی آن ها را نیز داشته باشد.

به او توانایی دادم که در جایی که همه از جلو رفتن نا امید شده اند او تسلیم نشود و همچنان پیش برود.

به او توانایی نگهداری از خانواده اش را دادم حتی زمانی که مریض یا پیر شده است بدون این که شکایتی بکند.

به او عشقی داده ام که در هر شرایطی بچه هایش را عاشقانه دوست داشته باشد حتی اگر آن ها به او آسیبی برسانند.

به او توانایی دادم که شوهرش را دوست داشته باشد و از تقصیرات او بگذرد و همیشه تلاش کند تا جایی در قلب شوهرش داشته باشد .

به او این شعور را دادم که درک کند یک شوهر خوب هرگز به همسرش آسیب نمی رساند اما گاهی اوقات توانایی همسرش را آزمایش می کند و به او این توانایی را دادم که تمامی این مشکلات را حل کرده و با وفاداری کامل در کنار شوهرش باقی بماند.

و در آخر به او اشک هایی دادم که بریزد. این اشک ها فقط مال اوست و تنها برای استفاده ی اوست در هر زمانی که به آن ها نیاز داشته باشد.

او به هیچ دلیلی نیاز ندارد که توضیح دهد چرا اشک می ریزد.

خدا گفت: می بینی پسرم ، زیبایی یک زن در لباسهایی که می پوشد نیست ،  بلکه زیبایی یک زن در چشمانش نهفته است زیرا چشم های او دریچه ی روح و قلب اوست ،

و در قلب او جایی که عشق او به دیگران در آن قرار دارد.

تولد حضرت فاطمه (س) و همچنین روز مادر پیشاپیش مبارک  

پ.ن : مامان روزتون مبااارک : ) ... در آسمان آبی دلم، جایی برای ابرها نیست
مادرم دعایم کن که با دعایت، دلم خانه دردها نیست..