فکر کنیم بعد قبول کنیم :)

خودم با خیلی هاش موافق نیستم !

آنجا که چشمان مشتاقی برای انسانی اشک می ریزد،

زندگی به رنج کشیدنش می ارزد.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

برای خوشبخت بودن ، به هیچ چیز نیاز نیست جز به نفهمیدن !

پس تا می توانی خر باش تا خوش باشی.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دل های بزرگ و احساس های بلند، عشق های زیبا و پرشکوه می آفرینند

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغها می کند

پرهایش سفید می ماند

ولی قلبش سیاه میشود

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اکنون تو با مرگ رفته ای و من اینجا تنها به این امید دم میزنم که با هر نفس گامی به تو نزدیک تر میشوم . این زندگی من است (دکتر علی شریعتی)

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

وقتی خواستم زندگی کنم، راهم را بستند.وقتی خواستم ستایش کنم، گفتند خرافات است.وقتی خواستم عاشق شوم گفتند دروغ است.وقتی خواستم گریستن، گفتند دروغ است.وقتی خواستم خندیدن، گفتند دیوانه است.دنیا را نگه دارید، میخواهم پیاده شوم
(دکتر علی شریعتی)

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اگر قادر نیستی خود را بالا ببری همانند سیب باش تا با افتادنت اندیشه‌ای را بالا ببری
(دکتر علی شریعتی)

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

به سه چیز تکیه نکن ، غرور، دروغ و عشق.آدم با غرور می تازد،با دروغ می بازد و با عشق می میرد (دکتر علی شریعتی)

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

برایت دعا می کنم که ای کاش خدا از تو بگیرد


هر آنچه را که خدا را از تو می گیرد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
من چیستم؟
لبخند پر ملامت پاییزی غروب در جستجوی شب
که یک شبنم فتاده به چنگ شب حیات ، گمنام و بی نشان
در آرزوی سر زدن آفتاب مرگ

* * * ** * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
چه امید بندم در این زندگانی
که در نا امیدی سر آمد جوانی
سرآمد جوانی و ما را نیامد
پیام وفایی از این زندگانی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
عشق تنها کار بی چرای عالم است ، چه ، آفرینش بدان پایان می گیرد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
آیا در این دنیا کسی هست بفهمد
که در این لحظه چه می کشم ؟ چه حالی دارم؟
چقدر زنده نبودن خوب است ، خوب خوب خوب

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
هنگامی دستم را دراز کردم که دستی نبود
هنگامی لب به زمزمه گشودم که مخاطبی نداشتم
و هنگامی تشنه آتش شدم،
که در برابرم دریا بود و دربا و دریا ...!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *



از دیده به جاش اشک خون می آید
دل خون شده ، از دیده برون می آید
دل خون شد از این غصه که از قصه عشق
می دید که آهنگ جنون می آید

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
حرف هایی هست برای نگفتن و ارزش عمیق هر کسی به اندازه ی حرف هایی است که برای نگفتن دارد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
چو کس با زبان دلم آشنا نیست
چه بهتر که از شکوه خاموش باشم
چو یاری مرا نیست همدرد ، بهتر
که از یاد یاران فراموش باشم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دلی که عشق ندارد و به عشق نیاز دارد،
آدمی را همواره در پی گم شده اش،
ملتهبانه به هر سو می کشاند

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
مهربانی جاده ای است که هرچه پیش می روند ، خطرناک تر می گردد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دوست داشتن کسی که لایق دوست داشتن نیست

اسراف محبت است

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
مسئولیت زاده توانایی نیست ، زاده آگاهی است و زاده انسان بودن.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دلی که از بی کسی غمگین است ، هر کسی را می تواند تحمل کند.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ارزش عمیق هر کسی به اندازه حرفهایی است که برای نگفتن دارد.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
.عشق به آزادی مرا همه عمر در خود گداخته است.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
اگر پیاده هم شده است سفر کن ، در ماندن می پوسی.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

.خدا و انسان و عشق ، این است امانتی که بر دوش ما سنگینی می کند.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

قدرت نیازمند کسی است که در برابرش رام گردد.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
مرا کسی نساخت ، خدا ساخت . نه آنچنان که کسی می خواست ، که من کس نداشتم . کسم خدا بود ، کس بی کسان.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

.هر کسی را نه بدان گونه که هست احساسش می کنند ، بدان گونه که احساسش می کنند ، هست.

not important .

قایقی خواهم ساخت.

حاشیه نشین ها

ما حاشیه نشین هستیم

مادرم می گوید:پدرت هم حاشیه نشین بود

در حاشیه به دنیا امد در حاشیه جان کند.

من هم در حاشیه به دنیا امده ام

ولی نمی خواهم در حاشیه بمیرم

برادرم در حاشیه بیمارستان مرد

مادرم می گوید:سرنوشت ما را هم در حاشیه ی صفحه ی تقدیر نوشته اند

او هر شب ستاره ی بخت مرا که در حاشیه ی اسمون سو سو میزند به من نشان می دهد

ولی من می گویم این ستاره ی من نیست.

من در حاشیه به دنیا امده ام

در حاشیه بازی کردم

من در حاشیه بزرگ شده ام و به مدرسه رفتم

در مدرسه گفتند:جا نداریم

مادرم گریه کرد.مدیر مدرسه گفت:اسمش را در حاشیه ی دفتر بنویسید تا ببینیم

من در حاشیه ی روز به مدرسه شبانه می روم

در حاشیه ی کلاس می نشینم

در حاشیه ی مدرسه می نشینم و توپ بازی بچه ها را تماشا می کنم،چون لباسم هم رنگ بچه ها نیست

من روزها در حاشیه ی خیابان کار میکنم

و بعضی شبها در حاشیه پیاده رو می خوابم

من پایز کار میکنم،زمستان کار می کنم،بهار کار می کنم،تابستان کار میکنم و در حاشیه ی کار کمی هم زندگی می کنم

من در حاشیه ی شهر زندگی می کنم ،بر لبه ی آخر دنیا

من در مدرسه اموختم که زمین مثل توپ گرد است و می چرخد

اگر من در حاشیه ی زمین زندگی می کنم،پس چه طور پایم بر لبه ی زمین نمی لغزد و در عمق فضا پرتاپ نمیشوم؟

زندگی در حاشیه ی زمین خیلی سخت است

ادم هر لحظه ممکن است بلغزد و سقوط کند

از معلمم پرسیدم حاشیه یعنی چه؟

گفت یعنی قسمت کناره ی هر چیزی،مثل کناره های کتاب یا لباس

مثلا بعضی از کتاب ها حاشیه دارند و بعضی از کلمات و در حاشیه می نویسند.یا مثل حاشیه ی شهر که در جا زباله می ریزند

گفتم مگرادم ها زباله هستند که بعضی از انها را در حاشیه می ریزند

معلم چیزی نگفت...

                                         زنده یاد قیصر امین پور

اگر حرف های دلم بی اگر بود..

اگر داغ رسم قدیم شقایق نبود
 اگر دفتر خاطرات طراوت
 پر از رد پای دقایق نبود

 اگر ذهن آیینه خالی نبود
 اگر عادت عابران بی‌خیالی نبود

 اگر گوش سنگین این کوچه‌ها
 فقط یک نفس می‌توانست
 طنین عبوری نسیمانه را
 به خاطر سپارد

 اگر آسمان می‌توانست یک‌ریز
 شبی چشم‌های درشت تو را
 جای شبنم ببارد

 اگر رد پای نگاه تو را
 باد و باران
 از این کوچه‌ها آب و جارو نمی‌کرد

 اگر قلک کودکی لحظه‌ها را پس انداز می‌کرد
 اگر آسمان سفره‌ی هفت رنگ دلش را

 برای کسی باز می‌کرد

 و می‌شد به رسم امانت
 گلی را به دست زمین بسپریم
 و از آسمان پس بگیریم

 اگر خاک کافر نبود
 و روی حقیقت نمی‌ریخت

 اگر ساعت آسمان دور باطل نمی‌زد

 اگر کوه‌ها کر نبودند
 اگر آب‌ها تر نبودند
 اگر باد می‌ایستاد

 اگر حرف‌های دلم بی اگر بود
 اگر فرصت چشم من بیشتر بود
 اگر می‌توانستم از خاک
 یک دسته لبخند پرپر بچینم

 تو را می‌توانستم ای دور
 از دور
 یک‌بار دیگر ببینم...

هزار نقطه تا نقطه ی آخر !

هزار راه نرفته

هزار خواهش و آیا

هزار پرسش و اما

هزار چون و

هزاران چرای بی زیرا

هزار بود و نبود

هزار شاید و باید

هزار باد و مباد

هزار کار نکرده

هزار کاش و اگر

هزار بار نبرده

هزار بوک و مگر

هزار بار همیشه

هزار بار هنوز ...
مگر تو ای همه هرگز

مگر تو ای همه هیچ

مگر تو نقطه پایان بر این هزار خط ناتمام بگذاری

مگر تو ای دم آخر در این میانه تو سنگ تمام بگذری

آبی خاکستری

خواب رویای فراموشی هاست

خواب را دریابم

گه در آن دولت خاموشی هاست

من شکوفایی گل های امیدم را در رویاها می بینم

و ندایی که به من می گوید :

گرچه شب تاریک است

دل قوی دار

                سحر نزدیک است

                 ***

 تو توانی بخشش داری

دست های تو توانایی آن را دارد

که مرا

زندگانی بخشد .

                 ***

وای باران باران

شیشه ی پنجره را باران شست

از دل من اما

چه کسی نقش تو را خواهد شست.

                                                                    حمید مصدق

آرامش

مدرسه ..

درس ..

فکر ..

خسته..

چقدر انسان های آروم خوبن .. همیشه سعی کردم آروم باشم تا به همه آرامش بدم اما الان که من نیازمند یک انسان آرومم.. 

فقط معلم زبانم باید به من آرامش بده ؟!

not important .

قدح بشکست و دل بشکست وجام باده هم بشکست    

خدایا در سرای من چه بشکن بشکن است امشب...

دلم گرفته !

pain is such an uncomfortable feeling that even a tiny amount of it is enough to ruin every enjoyment

تولد

واسه تولد تو باید دنیا رو آورد ، ستاره رو سرت ریخت ، تو رو تا آسمون برد تولدت مبارک دوستم 

شادترین و آرام ترین زندگی رو از خدا برات می خوام.

تولدت مبااارک دوستم 

نی

خوشا از دل نم اشکی فشاندن
به آبی آتش دل را نشاندن

خوشا زان عشقبازان یاد کردن
زبان را زخمه فریاد کردن

نوای نی نوایی آتشین است
بگو از سر بگیرد، دلنشین است

نوای نی، نوای بی نوایی است
هوای ناله هایش، نینوایی است

نوای نی دوای هر دل تنگ
شفای خواب گل، بیماری سنگ

قلم، تصویر جانگاهی است از دل
علم، تمثیل کوتاهی است از نی

خدا چون دست بر لوح و قلم زد
سر او را به خط نی رقم زد

دل نی ناله ها دارد از آن روز
از آن روز است نی را ناله پر سوز