دیروز...و اما امروز

دیروز...

   باز باران با ترانه با گهر های فراوان می خورد بر بام خانه...!

و اما امروز...

 باز باران بی ترانه...بی ترانه...باز باران با تمام بی کسی های شبانه...

 می خورد بر مرد تنها ، می چکد بر فرش خانه!

   باز می آید صدای چک چک غم

  باز ماتم من به پشت شیشه تنهایی افتاده

          نمیدانم ، نمی فهمم کجای قطره های بی کسی زیباست

نمی فهمم چرا مردم نمیفهمند که آن کودک که زیر ضربه های شلاق باران سخت می لرزد

                                     کجای ذلتش زیباست...!

شنبه 2 آذر ماه سال 1387 00:23 AM الهه.سارا چاپ